Αθωνικό ημερολόγιο.

Σήμερα του Αγίου Παντελεήμονος λειτουργηθήκαμε στο Ρωσικό.

Πρώτη φορά χωρίς Ρώσο επίσκοπο.Η διαμαρτυρία συνεχίζεται άχρι καιρού...Υπήρχε στενός συνεργάτης του Πούτιν. 

Η εικόνα της Αγίας Σκέπης ήταν μέσα στα σύννεφα. Πιό κάτω ένα ψηφιδωτό του ιαματικού Αγίου. Πιό κάτω ένα  επτάχρονο προσπαθούσε να παλέψει το αυξημένο ενεργητικό του προσπαθόνταν να περάσει την κολώνα της τζαμαρία του νάρθηκα. Τα γιαλυστερά μάρμαρα που πατούσε τον έριξαν κάτω. Όμως κράτησε την ισορροπία του. 

Μουτρώθηκε από το εγώ του για αρκετή ώρα. Ησυχο! Ακίνητο! Αμίλητο!Αν και το χάϊδεψε ένας ρασοφόρος και ένας συνομίληκος. 

Μέσα οι Ελληνικές  με τις τετράφωνες Ρωσικές ψαλμωδίες ύφεναν το χαλί της αναψυχής μας. Παρηγοριά στην παραμέρηση της Ορθρινής δροσιάς. 

Την λιτανεία την απολάμβανα φέτος από μέσα. Όταν βγήκαν όλοι έξω. Τόσα χρήματα έστειλε η Ρωσία. Ούτε ένα αεριστηράκι. Μνήμη θανάτου. 

Το βουνό με την θάλασσα δεν σμίγεται. 

Στην τράπεζα, δεν σκεύτηκα αν θα αντέξω τον καύσωνα. Η Ιβήρων δεν θα χωράει τόσους! Πεντακόσιους με άνεση. 30επί 15 περίπου με 50 δεκάρια τραπέζια. 

Ο λόγος του επισκόπου επαναλαμβανόμενος και στα Ρώσικα με τον πολιτικό διοικητή και τον αντιπρόσωπο του Κυρίλλου και του Πούτιν δυσχέρεναν τις αντοχές μας. 

Ένας παππούς στο κεντρικό διάδρομο έκανε άτακτη χασμωδία. Προσπαθούσα να μη περάσω την γραμμή. Μάτια έβλεπαν. Ο επίσκοπος  μετά τους λόγους όρθιος και απέναντι στα 25 μέτρα οι ιεροψάλτες  για το Άξιον Εστί της ακολουθίας της τραπέζης. Οι πρώτες  Αποστολικές "αγάπες".

Μετά στα Ρώσικα. Όλα σε τάξη. 

Στην έξοδο πάλι οι καμπάνες. Ανέβηκα να δω αν κτυπά η πολύτονη. Κτυπούσε  η δεύτερη  πολλών εκατοντάδων κιλών. Μαζί με τις μικρότερες. Για να μη πατάς στη γη. Όταν τις ανέβαζαν από το Ρώσικο καράβι με το παχύ καραβόσκινο,τα μαύρα ράσα των μοναχών ήταν χιλιάδες. Απ' τη θάλασσα ως την  Αγία Σκέπη. Όλα στην ζωή έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Με άλλους αγίους. Σε άλλους ναούς. 

Εξαρτάται...